High impact interventie ter plekke

“We moeten ons idee perfect uitwerken, anders kunnen we de uitvoerenden niet overtuigen.” Aan het woord is een technisch expert in een veranderprojectgroep. “Zo niet, dan gebeurt hetzelfde als bij eerdere initiatieven: je hoort er niks meer van.”
In deze woorden klinkt, naast een enorm gevoel van verantwoordelijkheid, pijnlijke ervaring door. Maar bovenal is deze expert ervan overtuigd dat het superieure idee het verschil gaat maken.
Deze veranderprojectgroep had mij verzocht hen te voeden met kennis (!) over het implementeren van veranderingen.

Valkuil

De overtuiging dat “de anderen” moeten worden overtuigd, is wijdverbreid. Helaas: het is ook één van de oorzaken van stagnatie. Hoe laat ik deze mensen dat inzien zónder zelf in dezelfde valkuil te stappen? Elk argument van mij zal immers onherroepelijk leiden tot tegenargumenten en discussie of ik hun situatie wel begrijp.

Experiment met enacted reality

Een 2-minuten experiment ontstaat ter plekke.
Marinus stemt ermee in om even ‘Johan’ te zijn. Zelf speel ik net zo’n expert als zij zijn en ga in gesprek met ‘Johan’ ten einde een verandering te implementeren.

Test 1:

Expert: “Hoi Johan, mag ik even storen. Luister, we weten dat in jullie werk dingen fout gaan en er van alles beter kan. Daarom hebben we een geweldige oplossing uitgedacht, die ik je nu ga uitleggen.”
Alle aanwezigen zien ‘Johan’ verstrakken en zijn stoel naar achter schuiven. Hij legt zijn armen over elkaar en drukt ze stevig tegen de borst.
Ik stop het spel. Op de vraag hoe de benadering door de expert voor ‘Johan’ is, mompelt Marinus: “Nou, ik ben wel benieuwd naar dat geweldige idee… laat maar eens zien dan!” Zijn toon is afhoudend en ruiterlijk bevestigt hij de zweem van cynisme. “

De herkansing met test 2:

Expert: “Ha Johan, hoe gaat het…… Ik hoorde dat er dingen fout in jullie werk gaan en van alles beter kan. Daar heb jij natuurlijk de nodige ervaring mee en je hebt er vast over nagedacht. Heb je tijd om daar samen naar te kijken….?.”
We zien het gezicht van ‘Johan’ ontspannen en opener worden. Hij knikt mee en buigt wat naar voren. Hij zit beweeglijk en relaxed op zijn stoel, klaar zijn eigen inzichten met de ‘expert’ te delen.

Het verandertraject

De boodschap komt aan in de veranderprojectgroep: een briljant idee alleen gaat niet voor verandering zorgen. Het samenbrengen van verschillende perspectieven voegt toe aan het idee en zorgt voor samenwerking.

Bij Marinus lijkt ook een persoonlijk kwartje te vallen. Hij is gisteren zeer teleurgesteld van de lauwe reacties op het idee waar jij ’s nachts aan had doorgewerkt.
Nu vraagt hij zijn collega’s vraagt: “Hoe ervoeren jullie gisteren de presentatie van mijn voorstel?”
De reflectie die volgt komt er op neer dat ze eerder met veel moeite tot afspraken over de voorgang waren gekomen. Toen Marinus met totaal nieuwe plan kwam, ervoeren de anderen dat als een overval: “Zodat we de inhoud niet eens serieus bekeken hebben.”
Marinus knikt begrijpend want: “Die twee minuten als ‘Johan’ zullen me lang bijblijven”.
De projectgroepleden besluiten dat ze de gewenste verandering in interactie met de betrokkenen gaan aanvliegen. Ze beseffen dat dat ook betekent dat hun oorspronkelijke plan zal veranderen.

Ook ú, lezer, wil ik niet zonder meer overtuigen. Interessanter is uw eigen ervaring en hoe u als ervaringsdeskundige aankijkt tegen deze stelling:
“Draagvlak voor elk veranderinitiatief start met het serieus nemen van de ervaring en kennis van de mensen die het zullen uitvoeren of de gevolgen gaan ervaren.”
‘t Lijkt me leuk om daarover met u van gedachten te wisselen.